Een dag met een gaatje

Vroeg opgestaan om op tijd uit Omak te vertrekken. We missen nog een onderdeel van de ijskast van de camper van Gloria & Andy. Dus mijn tante en Andy checken voor zekerheid nog eens de track en trace van het pakje en wat blijkt; het pakje is in town!

Vanaf dat moment een opeenvolging van activiteiten. Andy en Geoff gaan in de auto van mijn tante in Omak rondrijden om een UPS wagen te traceren. Wat zij niet weten is dat er wel 17 rondrijden. Mijn tante belt onderhand met UPS en ontfutselt het mobiele nummer van de chauffeur. Zij komt naar buiten met de sleutels van de cabrio (BMW Z4) en zegt dat Ferry en ik naar de supermarkt om de hoek moeten rijden want de chauffeur is daar over 10 minuten met ons pakje. Wij die kant op. Uiteindelijk de man te pakken en vragen om ons pakje; zegt ie dat twee andere mannen het net hebben meegenomen. Lekker dan. In ieder geval is het gelukt. Wij weer terug met de cabrio. We overwegen nog een extra 'stout' rondje op de highway. Tenslotte zitten we niet elke dag in zo'n cabrio. Gezien ons reisschema doen we het toch maar niet.

Uiteindelijk rond 11 uur uit Omak vertrokken. Uitgezwaaid door tante en neef die zich voor de gelegenheid wederom in de Hollandse outfit heeft gestoken. Airco aan... rijden maar. On the road again.

Na 7 tijdrovende tussenstops ( tanken, duty free shoppen, grensovergang, tanken, supermarkt etc) komen we aan in Manning Provincial Park. Hoog in de bergen waar het koel is (skigebied). We vinden een plekje aan een stromende rivier. Prachtig. Airco's niet nodig, wat zullen we lekker slapen nu. We maken ons kampvuur, eten steaks van de BBQ, JJ Cale op de Bose, borreltje erbij, onze nieuwe dubbelgevoerde houthakkers~jack aan. O boy, wat een plezier weer. Daarna duiken we ons bed in, koel ....met dekentje. Het geluid van de rivier brengt onze in een diepe slaap.